ข้อ จำกัด ของปริมาณกรดไซยานิริกสำหรับสระว่ายน้ำ

สำหรับสระว่ายน้ำการสุขาภิบาลน้ำเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของเพื่อนที่รักว่ายน้ำ

เพื่อให้แน่ใจว่าความปลอดภัยของคุณภาพน้ำและสุขภาพของนักว่ายน้ำการฆ่าเชื้อเป็นหนึ่งในวิธีการบำบัดทั่วไปของสระว่ายน้ำ ในหมู่พวกเขาโซเดียมไดคลอโรซิไซยาซิน (NADCC) และกรดไตรคลอโรไซยาริค (TCCA) เป็นยาฆ่าเชื้อที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุด

NADCC หรือ TCCA จะผลิตกรด hypochlorous และกรด cyanuric เมื่อสัมผัสกับน้ำ การปรากฏตัวของกรดไซยานูริกมีผลกระทบสองด้านต่อผลการฆ่าเชื้อคลอรีน

ในอีกด้านหนึ่งกรดไซยานูริกจะสลายตัวเป็น CO2 และ NH3 อย่างช้าๆภายใต้การกระทำของจุลินทรีย์หรือรังสีอัลตราไวโอเลต NH3 ทำปฏิกิริยาย้อนกลับด้วยกรด hypochlorous เพื่อเก็บและปล่อยกรด hypochlorous ที่ปล่อยช้าลงในน้ำเพื่อรักษาความเข้มข้นของมันไว้เพื่อยืดอายุการฆ่าเชื้อโรค

ในทางกลับกันเอฟเฟกต์การปล่อยช้ายังหมายความว่าความเข้มข้นของกรด hypochlorous ที่มีบทบาทของการฆ่าเชื้อจะลดลงค่อนข้างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยการบริโภคกรด hypochlorous ความเข้มข้นของกรดไซยานิริกจะค่อยๆสะสมและเพิ่มขึ้น เมื่อความเข้มข้นของมันสูงพอมันจะยับยั้งการผลิตกรด hypochlorous และทำให้เกิด“ คลอรีนล็อค”: แม้ว่าจะมีการฆ่าเชื้อที่มีความเข้มข้นสูง แต่ก็ไม่สามารถผลิตคลอรีนอิสระได้เพียงพอ

จะเห็นได้ว่าความเข้มข้นของกรดไซยานิริกในน้ำสระว่ายน้ำมีผลกระทบสำคัญต่อผลกระทบของการฆ่าเชื้อคลอรีน เมื่อใช้ NADCC หรือ TCCA สำหรับการฆ่าเชื้อโรคในสระว่ายน้ำจะต้องมีการตรวจสอบและควบคุมความเข้มข้นของกรดไซยานิริก ข้อกำหนดขีด จำกัด สำหรับกรดไซยานูริกในมาตรฐานที่เกี่ยวข้องในปัจจุบันในประเทศจีนมีดังนี้:

ข้อ จำกัด ของปริมาณกรดไซยานูริกสำหรับน้ำสระว่ายน้ำ:

ที่มา: มาตรฐานคุณภาพน้ำสำหรับสระว่ายน้ำ (CJ / T 244-2016)